Sylwetka Barbary Karaczyńskiej

basia-zdjecie

Nasz przyjaciel, nasza inspiracja, nasz wzór, nasza Pani Dyrektor – dama z niebywałą charyzmą, Mama, Babcia…

 

…ur.28 stycznia 1953 roku – zmarła 13 września 2009 roku po ciężkiej chorobie…

 

Pozostawiła po sobie Zapowiednik, a dzięki niemu bardzo wielu żyjących na trzeźwo wspaniałych ludzi.

Wykształciła wielu znakomitych terapeutów uzależnień i zaraziła swoją pasją grono zapaleńców, którzy bardzo wierzą w sens i skuteczność swojej pracy. Całe jej życie wyrażało się pasją pomagania ludziom.

Barbara Karaczyńska, przyjechała do Zapowiednika w 1982 roku. Dostała  wówczas od pana Marka Kotańskiego propozycję  utworzenia Autonomicznego Ośrodka Monar w Zapowiedniku, placówce przeznaczonej do leczenia i rehabilitacji osób uzależnionych od narkotyków.  Przeprowadziła się z Warszawy wraz z piecioletnią córką Anią

do oddalonego o ponad trzysta kilometrów zrujnowanego, dziewiętnastowiecznego dworku, położonego w leśnej, kociewskiej osadzie. Budynek był bardzo zdewastowany. Nie było bieżącej wody, centralnego ogrzewania, okien. 17 września 1982 roku na leczenie zgłosił się pierwszy pacjent. Budowa i tworzenie ośrodka były ściśle wplecione w proces terapeutyczny pierwszych pacjentów Zapowiednika.

Przy wsparciu wielu działających społecznie życzliwych ludzi udało się stworzyć miejsce, w którym od ponad trzydziestu lat osoby uzależnione znajdują pomoc i wsparcie w drodze do trzeźwego życia.

 

Basia miała otworzyć ośrodek i po około dwóch latach wrócić do Warszawy, ostatecznie jednak postanowiła inaczej.  Zapowiednik i leczący się tam ludzie stali się całym jej życiem.

W 1987 roku rozstała się ze stowarzyszeniem Monar ze względów merytorycznych, a Zapowiednik został przekształcony w Wojewódzkie Centrum Leczenia Uzależnień w Zapowiedniku. Wówczas stworzyła autorski program leczenia osób uzależnionych, który ewoluuje do dziś.

Barbara Karaczyńska ukończyła Polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz resocjalizację na Uniwersytecie Gdanskim. Była również Specjalistą Terapii Uzależnień (nr 003) i  niekwestionowanym autorytetem w tej dziedzinie. Od 1988 roku współpracowała  z Centrum Diagnostyczno-Klinicznym AIDS woj. Gdańskiego w zakresie profilaktyki i terapii HIV/AIDS.

W 1995 roku została wyróżniona przez Polcul Foundation za pracę rehabilitacyjną wśród narkomanów i chorych na AIDS.